Jak działa zielona herbata?
Jakie właściwości ma herbata rooibos?
Cenna i ciekawa smakowo herbata z czerwonego krzewu południowoamerykańskiego to idealne wspomaganie procesów rozwojowych dzieci i młodzieży, oraz prawdziwa bomba mineralna, poprawiająca odporność każdego osłabionego organizmu.
Rooibos albo rooibush to napar powstający w wyniku zaparzania suszonych liści rośliny nazywanej czerwonokrzewem i rosnącej w wielu krajach Ameryki Południowej. Jej tradycja jest zbliżona do pochodzenia yerba mate, jednak zarówno skład, jak i oddziaływanie znacznie się różnią, dzięki czemu przeznaczone są dla innych grup konsumentów.
- Pierwszą cechą, która wyróżnia w tej parze herbatę rooibos jest sposób jej produkcji, polegający na fermentacji i suszeniu drobno ciętych liści. Czerwono krzew jest gatunkiem szpilkowym, więc otrzymywany susz bywa drobny i zapewnia esencjonalność naparów.
- Drugą ważną cechą rooibos jest brak kofeiny w napoju, a ponieważ nie posiada ona właściwości pobudzających nie jest przeznaczona dla osób pozbawionych energii i poszukujących doładowania. Cecha ta jednak sprawia, że herbatę mogą pić dzieci i młodzież, oraz osoby starsze, z problemami krążenia, znerwicowane i kobiety w ciąży. Wymienione grupy wiekowe są też doskonałym adresatem naparu z uwagi na jego bogatą zawartość związków mineralnych.
- Do cennych składników zawartych w naparze zalicza się polifenole, występujące w dużych ilościach, flawonoidy - luteolinę, kwercynę, izokwercynę i rutynę, znaną głównie z właściwości wzmacniających naczynia krwionośne i poprawiających odporność. Luteolina i kwercyna wykazują działanie przeciwskurczowe, eliminujące kolki. Kwercetyna reguluje poziom cholesterolu i wspomaga leczenie miażdżycy. Glikozydy flawonowe regulują ciśnienie krwi, a pinital obniża poziom cukru. Flawonoidy to również cenne przeciwutleniacze zapobiegające komórkowym mutacjom i zwianym z tym procesom starzenia. Napar wykazuje także działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne, zawiera sporo żelaza, wapnia, cynku i magnezu, więc jest polecany dzieciom i młodzieży w okresie rozwojowym, a także kobietom w ciąży, wspomaga też wydzielanie serotoniny i ma działanie przeciwnowotworowe.
Parzenie herbaty rooibos przypomina parzenie yerba mate, chociaż nie jest obwarowane taką surowością zasad i nie wiąże się a tak przestrzeganym rytuałem. Najlepszym domowym sposobem na przygotowanie naparu jest wykorzystanie papierowego filtra do ekspresu. Układa się go w filiżance i wypełnia suszem w ilości około 1 łyżeczki na filiżankę. Zalewać należy wodą z drugiej fazy gotowania, czyli tzw. „białą”, kiedy temperatura nie jest jeszcze na tyle wysoka, aby powodować bąbelkowanie, lecz wypełnia się licznymi bąbelkami powietrza przybierając białawą postać. Zaparzanie powinno trwać około 5 minut, a następnie należy usunąć filtr razem z suszem. Suszu nie należy wyrzucać, bowiem z powodzeniem nadaje się on do drugiego parzenia. Można też zalać herbatę bezpośrednio w filiżance bez filtra, lecz wówczas liście po rozwinięciu wypełnią sporą część jej wnętrza. Uzyskany napój o czerwonym kolorze i mocnym smaku można pić w postaci naturalnej, albo słodzić brązowym cukrem, syropami, konfiturą czy miodem. Charakterystyczną cechą herbaty rooibos jest brak typowej goryczki.
